DNr. 3.22
Bitki
üretimleri
Bitki üretiminde veya onun yaşamında
toprağın gerekli olmadığı günümüz şartlarında bilimsel olarak açıklanmıştır. Bu
açıklama ile üretim genişlerken Organik ile İnorganik arasında mücadele
başlamıştır.
Organik üretiminde yetiştirilen
bitkilerin toprağa ve hayvansal atıklara gereği olup toprağın uygunluğu, işgücü
ve kullanılacak organik besin maddesinin efsafının yarattığı problemler geçmiş
pratiğin esiri olup istenilenin elde edilemiyişi değişik bahanelerle tabiat
şartlarına yüklenmiştir.
Halbuki organik bitki üretimde
güvercin, tavuk, koyun, inek gibi çok değişik hayvansal atıkların bitki
üretiminde besin maddesi olarak kullanılmasında kimyasal yapılarının
farklılığı, tatbikatta sarf miktarının kontrolsüzlüğü ve bu maddelerin
kaynağının saflığı üretimde problemlerin başlangıçı olduğu bariz ortaya
çıkmıştır.
Organik üretimde, toprak, besin, ve
gereken işgücü üretilenin maliyetini yükseltmesine rağmen üretici
imkansızlıklarından istifade edilerek ürün fiyatının üzerinde sebepler
gösterilerek dalgalanmalar sağlanmıştır.
Organik ile inorganik arasında
başlatılan mücadele üretimde yeni bir dalgalanmanın başlangıcıdır. Üretimde
maddi imkanları dar olanlar üzerinden istifade edenler ile maddi imkanları geniş
olanlar arasında ortaya çıkan ilk adımlardır.
Organik
üretimde:
Toprak;
Her toprak üretim için yeterli olmayıp
tam olabilmesi öncelikle yapısıyla ilgilidir. Bu yapı küçük yüzeylerde elde
edilebilir fakat büyük yüzeylerde böyle bir imkan düşünülemez.
Üretiminde toprak yapısının bitkinin
yaşaması için su geçirgenliği, besin tutarlığı ve hava dengesinin sağlanmış
olması gerekir. Temelde böyle bir yapıdaki toprak birçok türde bitkilerin
yetiştirilmesinde bilinen topraktan çok daha verimli olur.
Bütün hayvansal
atıklar bitki üretiminde besin maddesi olarak kullanılır. Ekseriyetle yanmış
ahır gübresi toprağa karıştılır. Bu tür maddelerin topraktaki reaksiyonları
bitkinin beslenmesi için olmayıp toprak içinde yaşamakta olan mikro
organizmanın yaşaması ve bitkinin bu mikro organizmadan faydalanmasıdır.
Bu reaksiyonda mikro
organizmanın aralarında parçalanması ile bitkiye gerekli kimyasal dönüşüm
başlar. Temelde organik üretim için toprağa karıştırılacak hayvansal atıklarla
bitki indirek bağlantılıdır.
Bu reaksiyonun
hızlanması su ve ısı ile mümkün olur. Diğer bir imkanda organik besin suda
bekletilip elde edilen besin eriği bitkiye verilir.
Organik besinde
bitkiye gerekli olan kimyasal yapıdır. Bu yapıda temel (azot N), (fosfor P) ve
(potasyum K) dır. Bitkiye değişik hayvansal atıkların kullanımında N P K
değerlerinin farklı olmasıdır.
Reaksiyon sonunda
bitki için toprakta oluşacak kimyasal yapının tespitinde toprağın analizi veya
bitki üzerinden gözlemlerle kontrolü mümkün olabilir.
İnorganik
üretimde (Doğal organik):
Prensip;
Bitki için gerekli olan kimyasal
maddelerinin birleştirilerek solüsyon halinde verilmesidir. Burda prensip
bitkiye gereken besin elementlerinin direk verilerek beslenmesini sağlamaktır.
Solüsyon:
İnorganikte kullanılan besin maddeleri
kimyevi tuzlardır. Bu kimyevi maddelerin amaca uygun seçimi ve eritilmesi
sonunda kontrollü şekilde bitkiye verilmesi gerekir. Bu halde hidroponik sistem
altında bitki yaşamı sağlanacaktır.
Zemin;
İnorganikte toprağa ihtiyaç yoktur,
yalnız gerekli olan bitki gövdesinin ayakta durabilmesidir. Eğer bitki dış
etkenlere karşı korunacaksa (rüzgar, devrilme vs.) zeminin kuvvetli olması
gerekir. Aksi halde gövdeyi bir yere bağlayıp köklere solüsyon verilmesi
yeterli olur.
Eğer istersek cam, plastik dışında
bütün meteryalleri inorganik üretimde zemin malzemesi olarak kullanabiliriz.
İhtiyacımız olan tek şey bitkiyi ayakta
tutmak için zemin malzemesinin yeterli olmasıdır.
İnorganikte zemin malzemesinin
oluşturulmasında:
1. Üstten veya altan verilen solüsyon, zemin
malzemesi tarafından emilmeli.
2. Zemin malzemesi aralarında hava sirkilasyonu
olmalıdır.
Bu iki temele
bağlı olarak birçok meteryali kendi aralarında karıştırarak zemin malzemesi
olarak kullanabiliriz. Zemin malzemeleri
